Jorvikipedia
Advertisement
Jorvikipedia
Catherine-0

Catherine Moorland (z domu Holbrook) — postać w Star Stable Online. Była córką Jaspera, żoną Thomasa Moorland i matką Justina Moorland.

Star Stable Online[]

Catherine umarła przy porodzie przed wydarzeniami ze Star Stable Online. Jasper przez dwadzieścia lat obwiniał Thomasa o jej śmierć, dopóki gracz nie pokazał mu listów miłosnych, które udowodniły, że miłość między jego córką a zięciem była prawdziwa.

Podczas Wyprawy Światła ukazuje się graczowi, jako duch. Mówi, żeby odnalazła ją, a pozna pewną prawdę, po czym znika. Po zakończeniu wyprawy gracz wraz z Lindą jedzie na Dyniową Farmę Jaspera, aby dowiedzieć się więcej o Catherine. Mężczyzna wspomina o pamiętniku, który prowadziła, jednak gdy udaje się go odnaleźć, okazuje się, że z powodu złego stanu pismo jest nieczytelne, a strony spleśniały i zgniły. Mimo to Linda postanawia zabrać pamiętnik ze sobą. Stwierdza jednak, że pamiętnika nie można już uratować. Postanawia więc "napisać go od nowa". Użycza graczowi moc Spojrzenia Duszy, dzięki któremu będzie mogła zobaczyć wspomnienia Catherine i odtworzyć wydarzenia z pamiętnika.

Pamiętnik Catherine[]

Część 1[]

Catherine opowiada o poznaniu rodziny Moorlandów. Mają oni dzierżawić część ich ziemi, gdyż ona i jej ojciec potrzebują pieniędzy. Zdaje się jej również, że Moorlandowie przeprowadzili się tutaj nie w sprawach biznesowych, a dlatego, że jej tata chce, aby kogoś poznała. Nie jest zachwycona nowo poznanym chłopakiem - Thomasem Moorland. Uważa go za niemądrego. 

Część 2[]

Catherine opowiada o tym, że popłynęła promem na Półwysep Południowego Kopyta, by przekonać się, co jest wyjątkowego w żyjących tam dzikich koniach. Po powrocie stwierdza, że mają w sobie coś niezwykłego, o czym mówił jej Thomas. Wraca również myślami do zeszłej nocy, kiedy obudziło ją coś nadzwyczajnego. Wydawało się jej, że coś ją wołało. Nie był to głos ludzki ani żadnego stworzenia. Wydawał się jej znajomy. Był to głos niczym podobny do rozmów z Nemo oraz z innymi końmi.

Część 3[]

Catherine opowiada o tym, jak ponownie usłyszała ten sam głos, który obudził ją zeszłej nocy. Gdy była na przejażdżce w lesie kazał jej zboczyć ze szlaku i ruszyć na północ w stronę góry, gdzie dotarła na wzgórze, na którym mieścił się kamienny krąg. Dalej nic już nie pamięta, co się działo. Również tego samego dnia budzi się z pobrudzonymi od niebieskiej farby rękami. Okazuje się, że w nocy, choć spała namalowała Frippa, który przy kamiennym kręgu powiedział jej, że jest ona światłem Aideen.

Część 4[]

Catherine opowiada o pierwszym spotkaniu ze Strażnikami Aideen. Wśród poznanych osób są Evergray i Avalon. Pierwszy z nich zdaje się bardzo poważny w przeciwieństwie do tego drugiego, który wydaje się bardziej pogodny. Fripp wspomina Catherine o dziewczynach nazywanych Jeźdźcami Duszy.

Część 5[]

Catherine opowiada o swojej pierwszej wizycie wraz z Elizabeth Sunbeam w Stajni Jorvik. Poznaje tam Hermana, właściciela stadniny, który wzbudza w niej zaufanie. Spotyka się również z Jeźdźcami Duszy na herbacie i ciasteczkach. Choć dziewczyny starają się, aby czuła się wśród nich dobrze to i tak czuje się nieswojo.

Część 6[]

Catherine opowiada o doskonaleniu swoich mocy. Evergray uczy jej i innych Jeźdźców Duszy Jazdy Duszy. Tłumaczy im, aby zajrzały w głąb siebie i były świadome swoich darów. Catherine napomina, że czuje silne przyciąganie każdego z czterech Kręgów, które nieco ją przeraża. Mimo to stwierdza, że jest to cudowne uczucie. Zazdrości Elizabeth oraz Evie spokoju i kontroli nad swoimi mocami. Wspomina również o zimie, która zaczęła się dosyć szybko i o stawie, który już zamarzł. Ludzie mówili, że ostatnio, gdy tak wcześnie staw pokrył się lodem, wydarzyła się jakaś katastrofa.

Część 7[]

Catherine opowiada o wypadku, który spowodowała. Podczas ćwiczeń, oślepia ją blask słońca, przez co traci kontrolę nad swoją mocą i rani Evę oraz jej konia - Starshine'a. Gdy Eva budzi się w szpitalu, jest wściekła na nią. Nie chce dalej należeć do grona Jeźdźców Duszy. Catherine czuje się przez to winna. Boi się, że nie odzyska już jej zaufania. Wspomina również, że Elizabeth pisała do niej z propozycją Wyprawy Aideen, która pomogłaby odbudować więź Jeźdźców.

Część 8[]

Catherine opowiada o nieprzyjemnej sytuacji, jaka ją spotkała. Będąc w stajni i przygotowując się na Wyprawę Światła, słyszy, jak Eva wraz z innymi dziewczynami obgadują ją i śmieją się z niej. Zapłakana wraca do swojego domu. Spotyka po drodze Thomasa, który jej macha. Odmachuje mu, jednocześnie mając nadzieję, że nie zauważył, jak płakała.

Część 9[]

Catherine opowiada o przypadkowym spotkaniu z Thomasem. Tata Catherine każe jej pojechać po dynie do Gospodarstwa Birka z okazji zbliżającego się święta Halloween. Na miejscu spotyka Thomasa, który również przyjechał po to samo. Catherine podejrzewa, że jej tato zaaranżował to spotkanie. Wracając z Thomasem do domu, stwierdza, że nie jest on taki zły, jak się jej wydawał. Zauważa również, że niemiłe wspomnienia, które ją trapią, znikają w obecności chłopaka.

Część 10[]

Catherine opowiada o wizji, jaką przedstawiła jej "siostra" z Kręgu Księżyca. Mówi jej, że Thomasa przenika ciemność i że nie ucieknie on przed swoim mrocznym przeznaczeniem. Catherine nie wierzy w to i każe dziewczynie odejść. Oskarża ją jednoczenie o kłamstwo i próbę rozdzielenia jej z Thomasem. Gdy dziewczyna odjeżdża, Catherine zauważa w jej oczach strach. Od tamtej pory Jeździec Duszy nie pojawia się w stajni i nie daje znaku życia. Catherine czuje się winna zaistniałej sytuacji.

Część 11[]

Catherine dzieli się swoimi uczuciami dotyczącymi Thomasa. Opowiada o tym, jak razem zbierali cukierki podczas Halloween. Dzięki temu mogła odpocząć od myśli dotyczących Aideen i bycia Wybrańcem. Wyjawia jednak, że zdaje sobie sprawę z czekającego ją wyboru. Wspomina też o matce, za którą tęskni i szczerze chce, aby z nią była i podzieliła się swoją opinią.

Część 12[]

Catherine dzieli się przemyśleniami dotyczącymi zaufania. Opowiada o tym, jak kiedyś o wiele łatwiej było jej ufać, gdy chodziła z ojcem na spacery lub zaczynała galopować. Następnie zwierza się z tego, że czuje się niepewnie i ma wrażenie, że inni za bardzo na nią naciskają i oczekują odpowiedzi, których nie jest w stanie im dać. Następnie opowiada o tym, że Evergray wywołuje w niej dziwne, negatywne uczucia. Pisze, że przypomina jej matkę, jednak jest w nim coś, co sprawia, że czuje się nieswojo. Uważa, że druid za dużo na nią naciska. Catherine twierdzi, że to nie ona jest osobą, która może ocalić Jorvik. Następnie oznajmia, że Thomas jej się oświadczył i mają zamiar się pobrać. Z nim czuje się bezpiecznie, więc chce z nim zostać na tyle, na ile może.

Część 13[]

Catherine opowiada o swoim ślubie z Thomasem. Pobrali się przy Śpiącej Wdowie, z Avalonem jako świadkiem. Hermit z Południowego Kopyta udzielił im ślubu. Pisze, że Jasper był zawiedziony tym, że mu nie powiedzieli i podejrzewa, że jej ojciec chciał urządzić im większe wesele. Potem wyjawia, że Jasper ma zamiar przeprowadzić się do Doliny Złotych Wzgórz, aby dać nowożeńcom więcej miejsca. Catherine jest szczęśliwa, jednak boi się, że niedługo spotka ją coś złego i mrocznego.

Część 14[]

Catherine co noc śni o galopowaniu jako dziki koń. Pisze, że wtedy jest sobą, nawet jeśli to nie jej postać. Rankiem czuje się rozczarowana budząc się w ludzkiej postaci, jednak potem dotyka brzucha i myśli o swoim nienarodzonym dziecku. Opowiada o tym, jak wielką miłością może go obdarzyć. Na końcu stwierdza, że Justin to ładne imię.

Część 15[]

Catherine żegna się z pamiętnikiem i swoim śmiertelnym ciałem. Mówi, że teraz jej podróż przybierze wymiar duchowy i jest tym podekscytowana. Mimo to, smuci się tym, że Justin będzie zmuszony dorastać bez matki, tak jak ona. Następnie pisze, że w jej synu znajduję się zarówno mrok jak i światło. Przyznaje, że Siostra Księżyca miała rację, jednak wierzy, że Thomas dobrze zaopiekuje się i nauczy Justina odpowiednich wartości. Potem stwierdza, że nawet jeśli nadal nie zna odpowiedzi na wiele pytań, pojęła czym jest dar Aideen. Jest to miłość, która otacza całe Jorvik i nie jest przeznaczona jedynie jej, a wszystkim. Catherine nie boi się śmierci, gdyż uważa, że wtedy będzie wolna i szczęśliwa. Na końcu pisze, że ma nadzieję, że kiedyś Justin przeczyta jej pamiętnik i zrozumie jej uczucia. Przekazuje mu też, że go kocha.

Ciekawostki[]

Advertisement